Tot nu toe heb ik me stil gehouden, me niet geuit of een mening gehad over het virus en de maatregelen die de hele wereld in ban heeft.
Ik bevind me ergens in het midden tussen alle turbulentie en vind daarin mijn stilte en rust.
Maar de laatste weken komen steeds de zinnen naar boven....” en hoe zit het dan met de kinderen?”
Hoe zit het met de kinderen? Kinderen waarvan we wereldwijd weten dat ze worden mishandeld, misbruikt, verhandeld, opgesloten, verhongerd, en verwaarloosd.
Hoe komt het dat we de hele wereld stil kunnen leggen voor een virus en nog nooit voor kinderen in gevaar?
Hoe komt het dat er wel een noodwet is voor een virus maar niet voor kinderen in gevaar?
Hoe komt het dat we gaan demonstreren onze woede uitten, onze frustraties en verontwaardiging laten horen...maar niet voor onze kinderen?
Als het virus iets doet is het een grote spiegel zijn van de wereld waarin we leven.
Het vergroot uit waar onze prioriteiten liggen, wat we belangrijk vinden, waar we voor vechten of ons tegen willen beschermen.
Zijn we werkelijk in staat om in deze spiegel te kijken en onze eigen waanzin te aanschouwen?
Juist nu wordt het zo zichtbaar. Waar men zich eerst nog kon verstoppen achter:
” we kunnen niet zomaar bij iemand binnen vallen als er een vermoeden is op kindermisbruik/mishandeling/verwaarlozing.. wegens de wet van privacy”
Kan het nu wel! Opeens kan het. Als er sprake is van een hardnekkig virus kan deze wet opeens veranderd worden.
Maar hoe zit het dan met het hardnekkige ziekelijke misbruik virus?
Welk al eeuwen heerst? Waar onschuldige kinderen door dood gaan of verwoest worden?
Waarom zijn daar geen persconferenties over? Op Wereldniveau spoedoverleg? Presidenten en overheden die zich daar mee bezig houden? Wetten voor willen en kunnen breken?! Management teams voor opzetten? Deuren sluiten? En privacy breken?!
Iedereen is in rep en roer. De wereld op zijn kop. De één is boos omdat zijn vrijheid wordt beperkt, de ander omdat hij ziek is geworden, weer een ander omdat hij zich stoort aan iemand die zich niet aan de maatregelen houdt en zo houden we ons bezig.
Maar we zijn nog nooit zo in rep en roer geweest over kinderhandel, kindermisbruik, kindermishandeling en alle andere ziekelijke toestanden in deze wereld.
Stilzwijgend zijn we dan, op enkele na die zich al jarenlang hiervoor inzetten.
Hoewel ik me graag richt op het positieve en steevast geloof dat vrede alleen gecreëerd kan worden als iedereen zijn innerlijke balans heeft gevonden...
Vind ik deze werkelijkheid een confronterende spiegel die dringend vraagt en luid roept...
” WORD WAKKER”
...........Hoe zit het met de kinderen........?
Hoe zit het met de kinderen, Minister President? Regering? EU? NAVO?
Hoe zit dat?
By Be-loved ♡𖠋𖠋𖠋𖠋𖠋𖠋𖠋𖠋𖠋♡....& Anouk
Jo
