Wanneer het gevoel of de kwaliteit van dankbaarheid nog niet geopend is in jezelf kun je moeilijk tot niet ontvangen..
Dan worden de cadeaus of de vruchten van je arbeid wel voor je neus gelegd, of gemanifesteerd maar zonder de gave van dankbaarheid kun je ze niet werkelijk zien, voelen, ontvangen. Er ontbreekt dat een belangrijke link die ervoor zorgt dat je vreugdevol kunt zijn…
Vaak wanneer we te lang in een overlevingsmechanisme hebben geleefd, of letterlijk hebben moeten overleven kan de gave van dankbaarheid ontbreken.
Je bent niet gewend om iets te ontvangen of om het te vertrouwen. Daarnaast ben je zo gewend om “ aan jezelf te werken” innerlijk werk te verrichten , te overleven dat je niet kunt bevatten dat je de tijd mag nemen om het cadeau wat voor je ligt…de vruchten van je harde werken, mag uitpakken…..tot je mag nemen, blij mee mag zijn. Je hoeft even niks…
Dat “ je hoeft even niks” is voor iemand die al zijn hele leven overleeft amper te vatten. Het leren zien van de vruchten en het vervolgens tot je te nemen, kan een uitdaging zijn omdat je deze beweging niet kent. Eigenlijk begrijp je er niks van.
Terwijl je het zo graag wil…..
Maar wie ben je als je niet meer hoeft te overleven?
Durf je je veilig te voelen? Hoef je niet meer angstig om me heen te kijken?
Je voor te bereiden op de volgende klap? Kun je accepteren dat je gegroeid bent? Durf je je eigen nieuwe wereld in eigendom te nemen waar je zo voor getransformeerd hebt?
Kun je eindelijk ontspannen en met opluchting ademhalen?
Kun je uit de sneltrein van zelf heling, trauma verwerking, patronen doorbreken, stappen om eens te genieten van wat je WEL al allemaal hebt bereikt?
Wat je Hebt Geoogst?
Durf jij de vruchten te plukken van je eigen groei? Of raas je door naar de volgende trauma laag, heling, ect…?
Stap eens uit de trein….neem eens rust…kijk eens naar je tuin…. welke vruchten kun je nu plukken en tot je nemen? Om welke vruchten kun je immens dankbaar zijn?
Echt van genieten…?
Laat die trein maar even aan je voorbij razen….
Geef jezelf de toestemming om te mogen genieten, dankbaar te zijn voor wat er wél is in dit moment…en ga eens languit in je tuin liggen met jouw vruchten.
Ook al ben je nog niet helemaal door al je trauma heen, heb je hier en daar nog wat te doen…
Die trein….die kun je altijd wel weer een keer nemen, wanneer je je vruchten opgepeuzeld hebt, je buikje vol en voldaan voelt, je uitgerust bent en jij zelf voelt of je wel of niet meer in die trein wil stappen.
Wees dankbaar om wie je bent….wat je allemaal al hebt bereikt
en pak je eigen cadeautjes uit…..dankjewel, dankjewel, dankjewel 💗
